Humanizm cierpliwie radzi –
w samorozwój wciąż prowadzi.
Owcy mądrość zaś stanowi –
kiedy ufa Pasterzowi.
On przegania wilka z lasu,
On gwarantem jest wypasu.
Widząc kątem oka Jego –
wiem, nie braknie mi niczego.
Bez Niego stado głupieje,
w owczym pędzie – zbaranieje.
Myślę sobie więc nad ranem,
jak być owcą, nie baranem.
Karolina
Niedoszła zakonnica, doszła pianistka. Lubi sery. Pisze wiersze z cyklu: proste rymy bez estymy. Bardzo wesoła, bardzo zajęta i bardzo żywa.
Podobne teksty
-
Wiersz wolny
1 min read -
Boże „oksy” – paradoksy!
1 min read -
Dlaczego jestem gruby?
4 min read -
Psalm feminatywny
1 min read -
Zaświadczenie o niekaralności
1 min read -
Jak kląć po chrześcijańsku?
2 min read -
Tchórze i bohatery
8 min read -
Naucz nas Panie modlić się…
2 min read
Wszystkie teksty
-
Wiersz wolny
autor: Karolina -
Boże „oksy” – paradoksy!
autor: Karolina -
Dlaczego jestem gruby?
autor: Aliktus -
Życie wieczne czy wieczna starość
autor: Martin -
Psalm feminatywny
autor: Karolina -
Teraz
autor: Aliktus -
Zaświadczenie o niekaralności
autor: Karolina -
Jak kląć po chrześcijańsku?
autor: Karolina -
Tchórze i bohatery
autor: Martin -
Naucz nas Panie modlić się…
autor: Karolina
Newsletter
Tagi
Anglia
biblia
bóg
covid
cuda
dom
dzieci
ewangelia
herbatka
historia
hiszpania
internet
jedzenie
Jezus
język
kościół
media
miłość
Modlitwa
muzyka
mądrość
nauczyciel
nauka
naśladowanie
pieniądze
podróże
pokora
pomoc
praca
prawda
przyjaźń
radość
Rodzice
rodzina
rozwój
salomon
społeczeństwo
starość
strach
uczucia
wiara
wolność
zdrowie
śmierć
życie